ليدنويسی در گزارش

نخستين كاري كه يك گزارشگر بعد از تهيه مواد خام براي نوشتن گزارشگر انجام مي دهد نوشتن ((ليد)) گزارش است. ليد همچنان كه در خبر، مصاحبه و … از مهمترين عناصر نگارش است در گزارش، حساسيت و اهميت مضاعف پيدا مي كند. زيرا گزارش معمولا”حجم بيشتري از خبر يا مصاحبه دارد و خواندن آن، وقت و حوصله بيشتري مي خواهد، بنابراين اگر ليد گزارش در نهايت زيبايي، انسجام و رواني و رسايي نباشد خواننده به مطالعه گزارش ترغيب نمي شود. در يك جمله، ليد كليد فتح گزارش است و اگر اين كليد نتواند درهاي بسته را به خوبي به روي خواننده بگشايد، خواننده هيچگاه راه به درون گزارش نمي برد. در واقع گزارشگر، عمده هنرش را در نوشتن ليد به كار مي گيرد، چرا كه اگر ليد، درست نوشته شد، دنباله گزارش نيز مسير و راه خود را پيدا مي كند و نوشتنش بسيار آسانتر مي شود.
اگر در مراحل مختلف تهيه مواد خام گزارش به خوبي روي آن كار شده باشد خود بخود ليد مطلب را به دست مي دهد. يعني گزارشگر اگر تسلط و خبرگي لازم را داشته باشد در انتخاب ليد و موضوعات آن در نمي ماند. اما اگر مواد خام گزارش فقير و ناقص باشد، براي نوشتن ليد بايد به در و ديوار كوبيد و دست آخر هم چيزي كه از كار در مي آيد دلچسب نخواهد بود.

بنابراين گزارشگر اگر خود از نظر توانايي هاي حرفه اي لنگي نداشت و در نوشتن ليد دچار اشكال شد در وهله اول بايد به كامل بودن مواد خام گزارش شك كند و در پي تكميل آن برآيد.
از گفتني هاي ديگر درباره ليد (گزارش) اين است كه ليد در عين حال كه چكيده و عصاره مهمترين بخش گزارش را در خود دارد نبايد آنچنان فشرده نوشته شود كه ديگر قسمت هاي گزارش، اهميت و ضرورت موجودي خود را از دست بدهند. مطالب كم اهميت اما ضروري كه نمي توان و نبايد از ذكر آنها در گزارش صرف نظر كرد بايد با دقت و مهارت و زيركي در قسمت هاي مختلف گزارش تقسيم شود. به طور كلي خواننده نبايد با خواندن ليد خود را بي نياز از خواندن بقيه گزارش حس كند ضمن آن كه با مطالعه ليد بايد بفهمد موضوع گزارش چيست، درباره چه مي خواند، براي چه بايد بخواند، اهميت و ضرورتش چيست و به چه اطلاعات و مطالب جديدي دست مي يابد. همه اين مسائل بايد به بديع ترين شكل و در جذاب ترين صورت ممكن به طريقي هنرمندانه و استادانه در واقع خود را به خواننده تحميل كند يا به عبارت ديگر خواننده را حريص و مشتاق مطالعه گزارش كند.